IHet avontuur van het Kubisme moet gezien worden als een experiment waarbij de kunstenaar zich van het natuurlijke voorbeeld probeert te distantiëren, echter zonder geheel abstracte afbeeldingen te maken. Het nadenken over de vorm van de afgebeelde projecten en het reduceren en veranderen ervan wordt de inhoud van het werk.
De abstracte schilderkunst heeft Picasso nooit geïnteresseerd; hoe ver hij zich in zijn werk ook distantieerde van het pure spiegelbeeld van de zichtbare wereld, het object of een fragment van het geschilderde bleef altijd herkenbaar. Onder invloed van klassieke Spaanse beelden (met hun hoekige vormen) en naar voorbeeld van Cézanne was Picasso in 1906 begonnen met het tekenen van vrouwelijk naakt in blokachtige vormen. Een jaar later al bereikte dit proces van afstand nemen van het natuurvoorbeeld zijn voorlopige hoogtepunt in het schilderij Les Demoiselles d'Avignon, dat onder Picasso's tijdgenoten een schok teweegbracht.
De hieropvolgende werken waren weliswaar minder agressief en provocerend, maar niet minder revolutionair. Vanaf 1907 vond Picasso in Georges Braque een medestrijder bij de ontwikkeling van een nieuwe kubistische vormtaal.
Voorbeelden uit deze periode zijn:
Les Demoiselles d'Avignon
Huizen op een heuvel
Viool 'Jolie Eva'